Sohn-Rethel w Bejrucie (notatki podróżne)

W zaledwie kilkustronicowym artykule z 1926 roku, który stanowi część serii trzech tekstów opartych o kilkuletni pobyt autora w Zatoce Neapolitańskiej, Sohn-Rethel stara się zrekonstruować lokalną filozofię rzeczy popsutych. Filozofię również w sensie poza-teoretycznym, jako coś wprowadzanego w życie. Jak trafnie zauważył Andrea Matošević, w tych niepozornych zapiskach Sohn-Rethel o kilka dekad wyprzedził Lévi-Straussa i jego konceptualizację figury bricoleura, domorosłego majsterkowicza, który za sprawą własnych rąk i prowizorycznie skonstruowanych narzędzi, pracuje na tym, co akurat znajdzie się w pobliżu.

Justin McGuirk, „Radykalne miasta” – recenzja

W dzisiejszej architekturze coraz częściej można usłyszeć o tworzeniu według zasad social design. Działający w jego duchu architekci uznają społeczną odpowiedzialność architektury, starają się współpracować w oparciu o dialog z ludźmi, tworzyć ze zrozumieniem potrzeb oddolnych ruchów obywatelskich. Przez własne inicjatywy i nowe, radykalne podejście do architektury, architekci-aktywiści praktykują architekturę świadomą. Zamiast realizować interesy i […]