Przegrany jest prozą nakładających się na siebie linii czasowych, opowieści i osobowości. Stąd tej fugującej powieści, wydanej w 1983 roku, brakuje głównego bohatera (co jest jej atutem). Tytuł to przezwisko, nadane jednemu z trójki przyjaciół. Są oni, u chronologicznego początku powieści, studentami kursu pianistycznego w salzburskim Mozarteum. Kurs ten poprowadził Władimir Horowitz, a jednym z […]
Od redakcji: poniższy tekst stanowi kolejną odsłonę naszego seminarium recenzyjnego poświęconego książce Deleuze’a i Guattariego Kafka. Ku literaturze mniejszej, wydanej niedawno nakładem Wydawnictwa Eperons-Ostrogi.
Od redakcji: poniższy tekst stanowi kolejną odsłonę naszego seminarium recenzyjnego poświęconego Kafce, otwartego pewien czas temu przez publikację wstępu redaktora naukowego do tłumaczenia książki Deleuze’a i Guattariego Kafka. Ku literaturze mniejszej, wydanego niedawno nakładem Wydawnictwa Eperons-Ostrogi.
Zamierzenie niniejszego tekstu jest skromne – przedstawić podstawowe założenia deleuzjańskiej koncepcji literatury uwzględniając przy tym najważniejsze z tekstów Gillesa Deleuze’a na temat twórczości pisarskiej oraz, w ramach krótkiej dygresji, przypomnieć o tradycji analiz patograficznych, w którą wpisują się także liczne prace autora Logiki sensu.
Kilkadziesiąt lat temu Michel Foucault zadał podstępne pytanie, kim właściwie jest autor, a Roland Barthes przekonywał, że nie jest on „ojcem ani właścicielem dzieła”. Stara dyskusja o intencji i śmierci autora wydaje się już zakończona, jednak jej echa powracają przy okazji pierwszego polskiego wydania Przeciwko Sainte-Beuve’owi Marcela Prousta. Prace nad zbiorem esejów Proust rozpoczął w […]
