Przestrzeń zabawy. Rozważania na marginesach „Nietsche i filozofia” Gillesa Deleuze’a (II)

Można wyraźnie określić, że w wiecznym powrocie nie ma miejsca na powrót bytu innego niż byt stawania się. To dlatego to, co powraca, ukazuje się jako „wciąż niedokończone” – określenie to traci jednak swój negatywny charakter, ponieważ nie istnieje żadna absolutna całość, do której mogłyby one zostać odniesione. Byt stawania się jest nieustannie afirmowany, jest nieograniczonym przez reaktywną topologię „nadmiarem życia”. Pozytywnie ujęte ”niedokończenie” okazuje się być nadmiarem, który twórczo wykracza ku własnym przekształceniom.

Przestrzeń zabawy. Rozważania na marginesach „Nietzsche i filozofia” Gillesa Deleuze’a (I)

Dziecko odróżnia się od zwykłego gracza, ponieważ nie jest zobowiązane do kompulsywnego tworzenia przestrzeni – może porzucić zabawę i powrócić do niej. Ciągłość jest rezultatem poczucia winy: to resentyment buduje swoją topologię, zaś siły aktywne mogą zaistnieć jedynie w ramach przestrzeni reaktywnej . Dziecko wszakże jest niewinne – dlatego to zerwania tworzą przestrzeń zabawy.

Dekolonizowanie dzieciństwa

Dziecko nie jest małym dorosłym. Mimo to, przez wieki dzieci udoroślano. Udoroślać można na dwa sposoby. Pierwszy, chyba dość niewinny, polega na wymazaniu dzieciństwa jako osobnej kategorii kulturowej. Najsłynniejsze próby tej metody miały miejsce w sztuce, przedstawiającej dziecko jak dorosłego, lecz w pomniejszonej skali.

Po co są nam trans studies?

Po co są nam trans studies? Po co we współczesnej humanistyce jeszcze jedna dyscyplina, tym razem skupiona konkretnie na badaniu kwestii transpłciowości? Odpowiedź na to pytanie jest tym trudniejsze, że problematyka osób trans nie jest wcale nowa w humanistyce i naukach społecznych. Przeciwnie, na przestrzeni samych ostatnich pięciu dekad, stanowiła ona przedmiot badań psychologii, socjologii, etnografii, krytyki feministycznej, studiów gejowskich i lesbijskich, czy (przede wszystkim) teorii queer. Nie można więc powiedzieć, że potrzebujemy trans studies ze względu na brak zainteresowania samym zagadnieniem […]

Zrywa się wiatr: wspomnienie Bernarda

Oryginał został opublikowany na portalu Urbanomic (https://www.urbanomic.com/document/in-memory-of-bernard/). Serdecznie dziękujemy autorowi za zgodę na tłumaczenie. Wspomnienie Bernarda Stieglera, który zmarł 6 sierpnia 2020 r. w wieku 68 lat. Jak mogę uwierzyć, że Bernard już nas opuścił? To prawda, że odszedł, ale nie wierzę i nie uwierzę w to. Gdy obudziłem się 7 sierpnia i przeczytałem o […]

Zwierzęta, anomalie i nieorganiczni inni

Przedstawiamy tłumaczenie artykułu Animals, Anomalies, and Inorganic Others autorstwa Rosi Braidotti. Tekst pierwotnie ukazał się w czasopiśmie PMLA 2009, t. 124(2), s. 526–532. Serdecznie dziękujemy autorce i wydawnictwu za zgody na tłumaczenie. Reprinted by permission of copyright owner, the Modern Language Association of America. Tłumaczenie zostało przygotowane w ramach realizowanego przez Fundację Machina Myśli projektu […]

Noudelmann – Geniusz kłamstwa (fragment)

Machina Myśli pragnie podziękować wydawnictwu PWN za udostępnienie fragmentu książki Geniusz Kłamstwa Françoisa Noudelmanna, która ukazała się w języku polskim w przekładzie Magdaleny Łachacz i Michała Krzykawskiego (https://ksiegarnia.pwn.pl/Geniusz-klamstwa,750530148,p.html).   – WPROWADZENIE – AMORALNE PODEJŚCIE DO KŁAMSTWA Moralne potępianie kłamstwa uniemożliwia ocenę jego złożoności. Gdy tylko udaje nam się zawiesić sąd nad osobą, która kłamie, obserwowanie pobudek postawy […]