Wprowadzenie do filozofii Szkoły Kioto
Określenie “Szkoła Kioto” po raz pierwszy pojawiło się w druku w roku 1932 w artykule autorstwa Tosaki Jun zatytułowanym The Philosophy of the Kyoto School.
Czytaj dalej
Określenie “Szkoła Kioto” po raz pierwszy pojawiło się w druku w roku 1932 w artykule autorstwa Tosaki Jun zatytułowanym The Philosophy of the Kyoto School.
Kołakowski uznaje mit za nieusuwalny element kultury. W którym z nich jednak doszukuje się takiej formy uniwersalności, która mając charakter historyczny, a więc podatny na relatywizację, mogła by zarazem stanowić strukturalną podstawę kultury?
Zamierzenie niniejszego tekstu jest skromne – przedstawić podstawowe założenia deleuzjańskiej koncepcji literatury uwzględniając przy tym najważniejsze z tekstów Gillesa Deleuze’a na temat twórczości pisarskiej oraz, w ramach krótkiej dygresji, przypomnieć o tradycji analiz patograficznych, w którą wpisują się także liczne prace autora Logiki sensu.
Niniejszy tekst jest próbą krytycznej rekonstrukcji perspektywy, z jakiej Leszek Kołakowski w swojej filozofii podejmuje problem kultury. W tym celu konieczne jest rozwinięcie dwóch ściśle powiązanych ze sobą wątków.
– 1 – Odnajduję w internecie film dokumentalny z 1998 roku, w którym francuscy intelektualiści w kwiecistych słowach spłacają intelektualne długi, które, jak zgodnie twierdzą, zaciągnęli u Blanchota.
Paolo Virno jest jednym z najbardziej oryginalnych współczesnych filozofów polityki. Łączący w swoich pracach problemy filozofii języka z fundamentalnymi pytaniami filozofii politycznej.
Nie ma emancypacji bez partycypacji – hasło to jak mało które skupia w sobie rozmaite, często bardzo różne, a nawet sprzeczne dążenia i ruchy emancypacyjne.
